Geef om ze!

Onlangs kwam het in een gesprek met een leidinggevende op de vraag: “Hoe kan ik medewerkers loslaten?”  Mijn vraag: ” Wat betekent loslaten voor jou!?”

In dit zelfde gesprek werd de leidinggevende zich ervan bewust dat ze, vanuit haar eigen behoefte om zaken onder controle te houden, graag wilde dat medewerkers naar haar luisterden en haar werkwijze/ ideeën overnamen. Aan de andere kant vond ze dat ze ook wel eens hun eigen verantwoordelijkheid mochten nemen. Een dilemma: aan de ene kant speelt afhankelijkheid, aan de andere kant zelfstandigheid. En wat wordt dan jouw positie in het geheel? Het is een dilemma dat me niet onbekend voorkomt. Wat ikzelf bij dilemma’s doe is tijd en ruimte voor mezelf nemen én bij mezelf blijven. En als ik maar eerlijk tegen mezelf ben kom ik er meestal wel uit. Want waar ben ik nu precies bang voor, waar zitten mijn onzekerheden. “Los” betekent (in dit verband) voor mij een band met iemand hebben, die niet verstikt. “Laten” vertaal ikzelf als : de keuze die iemand zelf mag maken. Maar, ik heb gemerkt dat loslaten ook vertaald wordt als: “dan laat ik mijn medewerker in de steek” , “dan zorg ik niet goed voor mijn mensen”, “dan kunnen ze het niet”. Een paar ondersteunende gedachten, die ik daar tegenover wil zetten zijn:

– Loslaten is niet “iemand in de steek laten”, maar je realiseren dat je het niet voor de ander kan oplossen of doen.

– Loslaten betekent niet “dat je hem smeert”, maar dat je beseft dat de ander een eigen verantwoordelijkheid heeft en de ruimte nodig heeft om het te doen op zijn eigen manier.

– Loslaten wil zeggen dat je je machteloosheid toegeeft: ik ben afhankelijk van anderen en heb het resultaat niet zelf in handen.

– Loslaten is niet “zorgen voor”, maar “geven om”.

Maar hoe kun je leren je medewerkers los te laten? Allereerst zoals hierboven aangegeven doe je zelfonderzoek. Dan komt de vraag hoe ga ik daarna verder? Moet ik mijn mensen dan maar laten zwemmen?  Zeker niet. Maar je zou jezelf bijvoorbeeld kunnen afvragen waarmee je je medewerker zou kunnen helpen om het uiteindelijk doel voor elkaar te krijgen. En dat kun je  hem/haar ook gewoon vragen. Het is vaak verbluffend hoe goed je mensen dat kunnen aangeven. Ga dus niet zelf gissen, vraag!  Bovendien heeft vragen een positief neveneffect. Degene aan wie je wat vraagt zal het gevoel hebben dat je om haar geeft en haar waardeert, dat zij belangrijk is. En als je wilt dat mensen in beweging komen en zelf aan de slag gaan is dat het antwoord én de weg. Vraag, vraag en vraag, oefen, oefen en oefen: GEEF OM ZE!